I have a friend who is dying.... Yes, it is a terrible thing to say, but it is true. Then again, I have lots of friends who are dying. Is it not true that you start dying the day you are born? Is it not true that life itself is a fatal disease? Yes it is, but that does not help my friend at all. My friend is destined - according to medical facts - to die prematurely. let me tell you about her.
She lives far across the world from me and I met her one day on Skype. Since then I have come to get to know her very well. She is a nineteen year old cheerful teenager with dreams like any other teenager - except for the fact that she has a critical condition. I am not going to bore you with the scientific name, but she has a kidney disease that give her about another five years maximum to live. That is if you believe the medical practitioners.
Since learning about her condition I have come to understand her very well and that is something which really saddens me. She is not sitting back to die, but have decided to live and take life on the chin. This is such a contradiction to other people I know that is waiting to die although there is nothing wrong with them. This is a very intelligent nineteen year old girl with so much insight into the world ad someone who can make such a huge contribution in future to our world society. If I compare her with other nineteen year old's, she understands life and people where other youngsters are now only staring to think about what life may hold for them. She knows what she wants and if she manages to survive she will get it too.
Ultimately she can be saved if she gets a kidney transplant. No, this is not a call for someone to donate a kidney, but rather to tell you about a remarkable decision. A kidney transplant may prolong her life, if the body does not reject it, but she has taken the decision not to go that route. She has made the decision to life life out with what she has got. She will live or die with the body she has. She will not be irresponsible and has adjusted her diet, etc to try and save her own life. I have huge respect for her to make such a decision at such a young age. It is not for me to agree with the decision or not, but I respect it. I do believe that she is intelligent enough to make that decision on her own.
What even astounds me some more is that she is living life with a smile even though she has a lot to be bitter about. Yes, she has her moments when life is tough and she has setbacks when doctors give her more bad news, but she bounces back and smiles again. Something I really admire. She is trying her best to live and the electronic media has given her the capabilities to talk to people all over the world - like me. I have been one of the lucky ones to be pulled into her close circle of friend and is thankful for that opportunity. At least I can also give her a little of my life experience and debate multiple issues. She has a strong will and so do I so the clashes can be severe, but never personal. We will remain friends until one of us dies - whoever will be the first, but I think it may be me.
Her prognoses may not be good, but her attitude is right. She is positive and wants to live and I do believe that it is a major part of recovering from any disease. Be positive and believe that it can happen. That miracle may be just around the corner.
Meeting up with her has made me think about my own life a lot and how much I have to be thankful for. I also had different dreams when I was her age. There are so many things I wanted to do and if I followed the path I paved for myself I would have been somewhere totally different and in a total different place, yet I am not sorry for what I have, i have played the hand dealt to me in the end and is happy to see my wife and kids and hope they are also happy. I am also trying to change my life so that I can spend a lot more time with my family. It is so much more important than any other thing is your life to be part and parcel of their lives in their growing up process. You only have one chance to get it right. Not two, just one.
Why did I write this? I suppose it is to beg all of you to live life to its fullest like my friend and also keep her in your thoughts.
Thursday, March 12, 2009
Wednesday, February 25, 2009
Die 2010 Realiteit
Dit is so ironies dat daar so baie mense in Suid Afrika is wat nog steeds nie besef wat ons in 2010 in SA gaan tref nie. Dit is wanneer die wêreld se grootste sportgebeurtenis ons gaan tref. Die sokker wêreldbeker.
Daar is ten spyte van al die ontwikkeling wat tans plaasvind steeds mense wat nie wil glo dit gaan gebeur nie. Hulle glo nie dat ons die vermoë het om dit aan te bied nie en werk ook dit teë deur gedurig snert die lug in te stuur. Gelukkig is daar wel die meerderheid wqat beslis besef dat nierdie gebeurtenis op pad is. Kyk net om jou rond en jy besef dat dinge aan die gebeur is.
Die van ons wat die voorreg het om elke dag om die snelweë te ry besef al hoe meer hoeveel groter die paaie gemaak word. Wat my nog meer beindruk is die feit dat dit so gedoen word dat ons werklik nie eintlik kan kla nie. Die metode wat gevolg word het die absolute minimum impak op ons gehad omdat daar altyd genoeg bane beskikbaar was om te ry. Ek sien uit na die nuwe weë wat daar vir ons gestel gaan word.
Verder kan jy net kyk hoe huise rondom stadions opgeknap word en ou vervalle geboue word reggemaak en oorgeverf. Dit is wonderlik om daardie geesdrif te sien. Dit is net jammer dat die mense so lank gewag het voor hulle begin het. Dat daar 'n groot gebeurtenis moet plaasvind om die mense tot in realiteit te skop. Ek wens dat hulle in die toekoms dit net uit trots sal doen. Dit sal doen omdat hulle wil en nie omdat hulle verplig voel nie. Ek glo egter dat ons die begin van 'n nuwe era betree het.
Hierdie positiewe gons wat in die land begin ontstaan sal hopelik ook die meeste mense uit hulle doppe laat kruip en deel van die samelewing word. Te veel mense het agter hulle tralies begin wegkruip vir die wêreld rondom hulle. Hulle het toegelaat dat kriminele hulle vaspen in hulle gate. Kom ons kruip uit en druk die kriminele element weer terug uit ons woongebiede en stede. Kom ons slaan vir 'n slag terug deur weer vir mekaar om te gee en weer saam te verkeer soos ons in die ou dae gemaak het. Vat die positiewe energie en versterk dit verder.
2010 gaan op die regte tyd gebeur. Ons land gaan herbou wees en mense gaan uitgaan in hordes of bymekaarkom in groot massas om die sokker te kyk. Dit sluit 'n groot deel van die kriminele elemente in. Ek glo dat hulle ons ook 'n kans gaan gee om die wêreld se reisigers met ope arms te verwelkom. Ons moet net begin besef dat daar meer mense na die land gaan stroom as wat ons nog ooit gesien het. Ons land gaan op die voorblaaie van die wêreld pers wees vir die regte redes en nie oor nrgatiwiteit nie. Ons gaan aan die mense uit alle lande wys watter pragtige land ons het en dat ons nie net olifante en leeus het nie, maar 'n indrukwekkende infrastruktuur met pragtige strande en vakansieoorde. Met wild parke en baie vriendelike mense en natuurlik met die beste klimaat wat enige iemand buite die land nog ooit gesien het!
Al wat ons nodig het om alles volmaak te maak is 'n sokker span wat wen..... toemaar, ons sal maar op die boonste konsentreer!
Daar is ten spyte van al die ontwikkeling wat tans plaasvind steeds mense wat nie wil glo dit gaan gebeur nie. Hulle glo nie dat ons die vermoë het om dit aan te bied nie en werk ook dit teë deur gedurig snert die lug in te stuur. Gelukkig is daar wel die meerderheid wqat beslis besef dat nierdie gebeurtenis op pad is. Kyk net om jou rond en jy besef dat dinge aan die gebeur is.
Die van ons wat die voorreg het om elke dag om die snelweë te ry besef al hoe meer hoeveel groter die paaie gemaak word. Wat my nog meer beindruk is die feit dat dit so gedoen word dat ons werklik nie eintlik kan kla nie. Die metode wat gevolg word het die absolute minimum impak op ons gehad omdat daar altyd genoeg bane beskikbaar was om te ry. Ek sien uit na die nuwe weë wat daar vir ons gestel gaan word.
Verder kan jy net kyk hoe huise rondom stadions opgeknap word en ou vervalle geboue word reggemaak en oorgeverf. Dit is wonderlik om daardie geesdrif te sien. Dit is net jammer dat die mense so lank gewag het voor hulle begin het. Dat daar 'n groot gebeurtenis moet plaasvind om die mense tot in realiteit te skop. Ek wens dat hulle in die toekoms dit net uit trots sal doen. Dit sal doen omdat hulle wil en nie omdat hulle verplig voel nie. Ek glo egter dat ons die begin van 'n nuwe era betree het.
Hierdie positiewe gons wat in die land begin ontstaan sal hopelik ook die meeste mense uit hulle doppe laat kruip en deel van die samelewing word. Te veel mense het agter hulle tralies begin wegkruip vir die wêreld rondom hulle. Hulle het toegelaat dat kriminele hulle vaspen in hulle gate. Kom ons kruip uit en druk die kriminele element weer terug uit ons woongebiede en stede. Kom ons slaan vir 'n slag terug deur weer vir mekaar om te gee en weer saam te verkeer soos ons in die ou dae gemaak het. Vat die positiewe energie en versterk dit verder.
2010 gaan op die regte tyd gebeur. Ons land gaan herbou wees en mense gaan uitgaan in hordes of bymekaarkom in groot massas om die sokker te kyk. Dit sluit 'n groot deel van die kriminele elemente in. Ek glo dat hulle ons ook 'n kans gaan gee om die wêreld se reisigers met ope arms te verwelkom. Ons moet net begin besef dat daar meer mense na die land gaan stroom as wat ons nog ooit gesien het. Ons land gaan op die voorblaaie van die wêreld pers wees vir die regte redes en nie oor nrgatiwiteit nie. Ons gaan aan die mense uit alle lande wys watter pragtige land ons het en dat ons nie net olifante en leeus het nie, maar 'n indrukwekkende infrastruktuur met pragtige strande en vakansieoorde. Met wild parke en baie vriendelike mense en natuurlik met die beste klimaat wat enige iemand buite die land nog ooit gesien het!
Al wat ons nodig het om alles volmaak te maak is 'n sokker span wat wen..... toemaar, ons sal maar op die boonste konsentreer!
Tuesday, January 27, 2009
Do pretty girls also fart?
The other day I got into a lift straight after a fairly nice looking girl got out. As I walked in, it hit me between the eyes! One very awful smell. Fortunately no one was around when I got out as they would have surely suspected me. It is normally only guys that do things like that...... fiction!
Yes, I must admit that I have done that in the past. Let a ripper go just before you get out of the lift so that someone else walks into the surprise! I know it is not a very mature thing to do, but I did it and so have you!
i remember the first time I really encountered a woman fart. The first time I understood that they are no different to any guy. They also pass wind like any guy. They just do it a lot more subtle. Normally silent and very violent! Not this time though. I was in a little school that had about 300 lids from Grade 1 to Grade 12. At that stage I was about ten years old when the whole school got together for a hall period in combined classrooms used for the purpose. It rained outside so we had to move indoors. The school was very old and the building dated the turn of the previous century. The floors were wood and the ceilings high steel. All the kids sat on the floor while the Headmaster read from the scriptures and had his little talk. Then it happened. It started with a put-put-put-put hugely amplified with the sound box that was created under the wooden floor. Then it went into a very load burrrrrrp! The floor vibrated and the headmaster nearly had a heart attack. All the kids who were half asleep were shocked wide awake and the rest of the faculty got up out of their chairs. Before you could blink twice, a girl sat all on her own in the middle of the floor. All the kids had moved away. She was as red a a beet and the most foul smell hung in the air. It was so bad you could nearly taste it. She got up and walked out never to return to the school again. I felt sorry for her. She was a pretty girl.
Many tears after that I got into a lift one day. In the lift there was a gorgeous blond and we were both heading up another ten or so floors. I just got in the lift when the distinctive smell hit me. It was very violent and we all know that the silent ones are always violent. At that stage I was pissed off at someone else and snarled at her "did you just fart?". She looked at me, fairly cross, and replied without missing a beat "of course I did, or do you think I always smell like this?" Now that was a smart answer!
That day I realised that evertyone does it. It does not matter if you are big or small and if you are pretty or ugly and if you are male or female. It is a natural part of our body. That gas build up happens when we eat certain foods and yes, because woman tend to eat a lot less and is much more concious about what she eats, she does not quite have it has much as the guys - but she does have it! The difference is in the subtelty of how you drop that sneaky one. Men tend to do it with pride and woman with pleasure!
Sunday, January 25, 2009
Tegnologie en die wêreld is op sy kop
Tegnologie - waar sou ons daarsonder gewees het? In my kort lewetjie het ek dit so baie ervaar dat ek al terugverlang na die dae toe dit nog baie beperkend was.
As jy in my tienderjarige tyd sou vetrel het dat ek vandag iets op 'n rekenaar sou tik wat almal in die hele wêreld sou kon lees, sou ek regtig gedink het jy is mal. Waar is die dae dat die enigste manier wat daar was om 'n boodskap aan iemand anders oor te dra die liewe posdiens was. My niggie het in Tokio gebly en ons het aan mekaar geskryf toe ek so twaalf tot agtien was. Dit was letterlik die skryf en pos van 'n brief wat dan sy tyd geneem het om daar uit te kom en dan te wag vir haar antwoord. Jy was so teleurgestels as sy net tyd gehad het vir so twee bladsy briefie. AL die moeite om te skryf en dan die afwagting dat sy iets van haar gaan laat hoor - en dan dit. Dink net hoe lekker sou dit wees as mens epos of iets soos Skype gehad het om aanmekaar met mekaar te praat. Gee nie om waar in die wêreld jy is nie. Absoluut ongelooflik!
Ek het grootgeword met 'n slinger telefoon. Jy het die slinger gedraai totdat die Sentale vra "nommer asseblief?" Die oom op die sentrale het jou so goed geken dat as jy 'n sekere tyd van die dag dieselfde plek gebel het, het hy jou sommer outomaties daarnatoe deurgesit. Dit was lekker. Daardie persoonlike aandag. As iemand van ver af bel en jou nommer vra, dan vertel hy die persoon dat hy jou eerder na Piet toe deursit want hy weet jy kuier daar. Aan die een kant het jy dus besef dat geen oproep privaat is nie, maar aan die ander kant het dit baie gehelp dat die oom alles geweet het. Niemand kon wegraak nie!
Die kinders en jong mense loop met goed rond wat IPOD genoem word. Hierop het hulle duisende liedjies! Ek het met plate grootgeword. Daardie swart goed wat skeef getrek het as dit warm is en dan ook so bros geword het dat as jy so plaat net hard stamp breek hy. Verder het die gebruik hulle so gekrap dat daar so permanenete gesuis is en of hulle hak hak hak hak vas. Die koms van die kasette was die wonderlikste ding op die aarde!. Jy het hierdie klein dingetjie gehad wat net soveel musiek as 'n langspeelplaat kon hanteer. Dan was daar nog die koms van die "walkman". Dit was so klien kasetspelertjie wat jy aan jou broek kon vasknyp en het met oorfone gewerk. Die klank was ongelooflik.
'n Laser was iets wat in die James Bond flieks gebruik is om metal maklik middeldeur te sny. Dit het gewoonlik uit so groot masjien gekom en het dan die wit ligsttraal gekonsentreer op iets en maklik deur dit gebrand het. Ons het almal geglo dit was die gevaarlikste ding op die aarde. Dink net die verbasing toe ons 'n klompie jare later laser skywe of CD's kry! Laser tegnologie was met ons en nie so gevaarlik dat dit jou uitmekaar kon sny nie. Laser for in operasies gedoen en ek het self laserbehandeling op my oë gehad. Dink net aan daardie verskriklike lig wat james Bond uitmekaaar wou sny en dit in my oë en ek kan beter sien! Vandag is daar al laser skrywers en dit is algemeen in gebruik. Die mense ken nie meer kasette of plate nie en ek is nie so oud nie!
Dinge het net so vinning verander.
Wat van die selfoon? Ek onthou hoe ek in die begin van die tagtigs gelees het van die foon wat sal weet waar jy is. Min het ek geweet dat dit altyd by jou gedra gaan word en 'n groot pes wees. Die eerste selfone - soos ek in 1984 gekoop het kon eintlik net bel. Daar was 'n baie beperkte dagboek en 'n alarm. Vandag is my selfoon 'n besigheidnoodsaakliheid met epos, en al die MS Office funksies wat daarop gedoen kan word. Dit is sover weg van 'n foon af en die foonfunksie het al 'n bysaak begin raak.
Ek dink ek kan baie voorbeelde gee van dinge wat die afgeole 20 jaar uitgevind of dramaties verbeter het. Ons begin al hoe meer en meer van dit afhanklik raak, Ek weet nie wat ek sal doen as al my tegnologie moet ingee nie. Dit maak my bang, maar dit is seker 'n bepreking vir 'n totaal ander dag se skrywe.
Dink o jou rond en dink aan al die dinge wat al dramaties verander het in jou lewe en dink wat jou oupa daarvan sou sê. Ek is bly hy is nie meer hier rond nie, want dit raak al te erg vir my en ek werk met tegnologie.
As jy in my tienderjarige tyd sou vetrel het dat ek vandag iets op 'n rekenaar sou tik wat almal in die hele wêreld sou kon lees, sou ek regtig gedink het jy is mal. Waar is die dae dat die enigste manier wat daar was om 'n boodskap aan iemand anders oor te dra die liewe posdiens was. My niggie het in Tokio gebly en ons het aan mekaar geskryf toe ek so twaalf tot agtien was. Dit was letterlik die skryf en pos van 'n brief wat dan sy tyd geneem het om daar uit te kom en dan te wag vir haar antwoord. Jy was so teleurgestels as sy net tyd gehad het vir so twee bladsy briefie. AL die moeite om te skryf en dan die afwagting dat sy iets van haar gaan laat hoor - en dan dit. Dink net hoe lekker sou dit wees as mens epos of iets soos Skype gehad het om aanmekaar met mekaar te praat. Gee nie om waar in die wêreld jy is nie. Absoluut ongelooflik!
Ek het grootgeword met 'n slinger telefoon. Jy het die slinger gedraai totdat die Sentale vra "nommer asseblief?" Die oom op die sentrale het jou so goed geken dat as jy 'n sekere tyd van die dag dieselfde plek gebel het, het hy jou sommer outomaties daarnatoe deurgesit. Dit was lekker. Daardie persoonlike aandag. As iemand van ver af bel en jou nommer vra, dan vertel hy die persoon dat hy jou eerder na Piet toe deursit want hy weet jy kuier daar. Aan die een kant het jy dus besef dat geen oproep privaat is nie, maar aan die ander kant het dit baie gehelp dat die oom alles geweet het. Niemand kon wegraak nie!
Die kinders en jong mense loop met goed rond wat IPOD genoem word. Hierop het hulle duisende liedjies! Ek het met plate grootgeword. Daardie swart goed wat skeef getrek het as dit warm is en dan ook so bros geword het dat as jy so plaat net hard stamp breek hy. Verder het die gebruik hulle so gekrap dat daar so permanenete gesuis is en of hulle hak hak hak hak vas. Die koms van die kasette was die wonderlikste ding op die aarde!. Jy het hierdie klein dingetjie gehad wat net soveel musiek as 'n langspeelplaat kon hanteer. Dan was daar nog die koms van die "walkman". Dit was so klien kasetspelertjie wat jy aan jou broek kon vasknyp en het met oorfone gewerk. Die klank was ongelooflik.
'n Laser was iets wat in die James Bond flieks gebruik is om metal maklik middeldeur te sny. Dit het gewoonlik uit so groot masjien gekom en het dan die wit ligsttraal gekonsentreer op iets en maklik deur dit gebrand het. Ons het almal geglo dit was die gevaarlikste ding op die aarde. Dink net die verbasing toe ons 'n klompie jare later laser skywe of CD's kry! Laser tegnologie was met ons en nie so gevaarlik dat dit jou uitmekaar kon sny nie. Laser for in operasies gedoen en ek het self laserbehandeling op my oë gehad. Dink net aan daardie verskriklike lig wat james Bond uitmekaaar wou sny en dit in my oë en ek kan beter sien! Vandag is daar al laser skrywers en dit is algemeen in gebruik. Die mense ken nie meer kasette of plate nie en ek is nie so oud nie!
Dinge het net so vinning verander.
Wat van die selfoon? Ek onthou hoe ek in die begin van die tagtigs gelees het van die foon wat sal weet waar jy is. Min het ek geweet dat dit altyd by jou gedra gaan word en 'n groot pes wees. Die eerste selfone - soos ek in 1984 gekoop het kon eintlik net bel. Daar was 'n baie beperkte dagboek en 'n alarm. Vandag is my selfoon 'n besigheidnoodsaakliheid met epos, en al die MS Office funksies wat daarop gedoen kan word. Dit is sover weg van 'n foon af en die foonfunksie het al 'n bysaak begin raak.
Ek dink ek kan baie voorbeelde gee van dinge wat die afgeole 20 jaar uitgevind of dramaties verbeter het. Ons begin al hoe meer en meer van dit afhanklik raak, Ek weet nie wat ek sal doen as al my tegnologie moet ingee nie. Dit maak my bang, maar dit is seker 'n bepreking vir 'n totaal ander dag se skrywe.
Dink o jou rond en dink aan al die dinge wat al dramaties verander het in jou lewe en dink wat jou oupa daarvan sou sê. Ek is bly hy is nie meer hier rond nie, want dit raak al te erg vir my en ek werk met tegnologie.
Wednesday, January 21, 2009
Family
If there is one thing in life I cannot handle, it is family. I am not talking about the direct family, but more about the indirect family. Those that you do not really want to get involved with or those you would not even talk to if they were not indirectly linked to you.
Here I am thinking about people that are called father-in-law; mother-in-law; brother-in-law; sister-in-law; wife/husband's uncle or aunt or cousin. Someone that normally sits on the "other" side of the family. Why is it that there are always one of these around who try their absolute best to make your life miserable? How many times to you hear someone compaining about something the in-laws did? You never hear a person - no let me rephrase - you hardly ever hear a person complain about things his/her parents did!
Why are the majority of mothers-in -law such bitches? I cannot tell you in any scientific pole that I came to tis conclusion, but through experience and lots of conversations with other people on our planet, it seems to be a fact. the only people who get along well with these monsters-in-law, are the ones who only sees them for about a week or two every year. They have limited time and it is normally consumed by someone else, so the time for things to go wrong is limited. That is normally a great relationship.
How many of you have a brother-in-law or brother or cousin that ow you money? I bet that it is the case of more that 60% of you reading this blog. It seems to be one of those natural things in life that the biggest chancer in the family will contact you for money and even though you always promise that it will never happen again it always seems to happen again and you roll over again. I have a friend who said that his cousin has already borrowed in the region of R80k from him over the years! can you belive it! R80k! He said that he asked him one day if he has any plan to start paying him back and the cousin apologised and said that he sould make R250 p/m payments. Work it out for yourself - R80k / 250 = 320 months = nearly 27 years! I would be dead by then! I agreed that it would be ok and he started paying the first month and then the second month and then.... nah it stopped. It was just to good to be true. Now he does not answer a phone as it has been disconnected for the millionth time. Shame he is struggeling, maybe I yould lend him some money .....
Even worse, how many of you have someone from the in-law family that is a druggie. Yes, he snorts, chews, licks, smokes or injects some sort of illegal substance and he steals from your house to asist his habbit and when he gets caught, the whole family feels sorry for him and expects you to bail him out and take him in until he is back on his feet. Take him in! TAKE HIM IN1 The same fucker who sold your CD's and cutlery and clothes to snort it through his nose? Not in your lifetime.
He has been living here for the ninth month and seems to be coming along fine....
What about that family member that is just too useless to work? You know him? Yes, we all know him! He could be the same as the one that has borrowed so much from you. This bugger normally has more talent in one finger than you have in your entire body, yes he is just too useless to work. He has worked for about 20 companies and each one of them raves about the work he did there. It can vary from banking to fitter and turner to building contractor. He can walk in and do any job, although he only scraped through school. He leaves good jobs to come an lie on your couch at home and flip through your TV channels and drink your beer. Then he borrows your car, your money and takes the most stunning girl you have ever met to the restuarant you opnly dream of going to. If you question him on it, he just says that you have no style. The best is when he goes out on a date with the money he borrowed from you and then gives you double it back the next morning for your trouble. When you shokingly question about where the money comes from - don't wwant him to rob the corner cafee - he says that that stunning girl he went out with gave him R5000 because he battling to make ends meet while he is between jobs! Between jobs? You can only have that status if you actually look for work!
I have heard so many stories in my life about these "other" familly members that I can write hours of stories. Yes, we all hate them, but looking back there is just about something comical in all the events and they do make life interesting.....Mmm
Here I am thinking about people that are called father-in-law; mother-in-law; brother-in-law; sister-in-law; wife/husband's uncle or aunt or cousin. Someone that normally sits on the "other" side of the family. Why is it that there are always one of these around who try their absolute best to make your life miserable? How many times to you hear someone compaining about something the in-laws did? You never hear a person - no let me rephrase - you hardly ever hear a person complain about things his/her parents did!
Why are the majority of mothers-in -law such bitches? I cannot tell you in any scientific pole that I came to tis conclusion, but through experience and lots of conversations with other people on our planet, it seems to be a fact. the only people who get along well with these monsters-in-law, are the ones who only sees them for about a week or two every year. They have limited time and it is normally consumed by someone else, so the time for things to go wrong is limited. That is normally a great relationship.
How many of you have a brother-in-law or brother or cousin that ow you money? I bet that it is the case of more that 60% of you reading this blog. It seems to be one of those natural things in life that the biggest chancer in the family will contact you for money and even though you always promise that it will never happen again it always seems to happen again and you roll over again. I have a friend who said that his cousin has already borrowed in the region of R80k from him over the years! can you belive it! R80k! He said that he asked him one day if he has any plan to start paying him back and the cousin apologised and said that he sould make R250 p/m payments. Work it out for yourself - R80k / 250 = 320 months = nearly 27 years! I would be dead by then! I agreed that it would be ok and he started paying the first month and then the second month and then.... nah it stopped. It was just to good to be true. Now he does not answer a phone as it has been disconnected for the millionth time. Shame he is struggeling, maybe I yould lend him some money .....
Even worse, how many of you have someone from the in-law family that is a druggie. Yes, he snorts, chews, licks, smokes or injects some sort of illegal substance and he steals from your house to asist his habbit and when he gets caught, the whole family feels sorry for him and expects you to bail him out and take him in until he is back on his feet. Take him in! TAKE HIM IN1 The same fucker who sold your CD's and cutlery and clothes to snort it through his nose? Not in your lifetime.
He has been living here for the ninth month and seems to be coming along fine....
What about that family member that is just too useless to work? You know him? Yes, we all know him! He could be the same as the one that has borrowed so much from you. This bugger normally has more talent in one finger than you have in your entire body, yes he is just too useless to work. He has worked for about 20 companies and each one of them raves about the work he did there. It can vary from banking to fitter and turner to building contractor. He can walk in and do any job, although he only scraped through school. He leaves good jobs to come an lie on your couch at home and flip through your TV channels and drink your beer. Then he borrows your car, your money and takes the most stunning girl you have ever met to the restuarant you opnly dream of going to. If you question him on it, he just says that you have no style. The best is when he goes out on a date with the money he borrowed from you and then gives you double it back the next morning for your trouble. When you shokingly question about where the money comes from - don't wwant him to rob the corner cafee - he says that that stunning girl he went out with gave him R5000 because he battling to make ends meet while he is between jobs! Between jobs? You can only have that status if you actually look for work!
I have heard so many stories in my life about these "other" familly members that I can write hours of stories. Yes, we all hate them, but looking back there is just about something comical in all the events and they do make life interesting.....Mmm
Saturday, January 03, 2009
Kritiek van uit die wêreld
As daar een ding is wat ek glad nie kan verstaan nie, is dit die daaglikse stukkies wat ek lees van mense wat ons land, Suid Afrika, vanuit die buiteland kritiseer. Ek verstaan nie hoekom die mense ons nie kan uitlos nie. Hulle het besluite geneem om oorsee te gaan bly, maar kan ons dagblaaie en internet blaaie net nie uitlos nie.
Ek lees juis vanoggend oor 'n ex-Suid Afrikaner wat in die briewe kolom van 'n koerant vertel dat hy so trots op ons krieketspan is vir die reeksoorwinning oor Australië. Hy vertel dan voorts dat hy al iets soos sewe jaar in Australië is en dat hy dit nou gaan invryf dat "ons" die reeks gewen het. Verloor ek die spreekwoordelike plot hier of wat? My nugtere denke sê vir my dat indien iemand sewe jaar al in 'n ander land woon, hy eintlik deel van die nuwe land behoort te wees en nie van sy ou land nie.
Om te emigreer is 'n baie groot gewigtige besluit. Ek besef oor terdee dat daar baie mense is wat oorsee gegaan het oor die verkeerde redes en siels ongelukkig is in hulle nuwe aangenome lande. Ek weet dat baie van hulle elke dag die besluit om te gaan graag wou omdraai en so graag sou wou terugkom, maar net nie die finansieële vermoë het nie. Daar is egter baie mense wat oorsee gegaan het en baie gelukkig is in hulle nuwe omgewing. Hulle het aangepas en is baie gelukkig in hulle werk en tussen hulle "nuwe" mense. Gewoonlik is dit die mense wat welgesteld hier weggegaan het en genoeg geld gehad het om vir hulle in 'n nuwe lewe in te koop. Geld diskrimineer nie.
Albei die groepe mense het egter vir hulle 'n bed opgemaak en moet daarop gaan slaap. Hulle het die belsuit geneem om hulle rug op Suid Afrika te draai en eerder elders 'n heenkome te gaan soek. Ek lees hier gedurig die snert dat hulle sal terugkom sodra omstandighede hier verander. Jy weet, ek wil julle nie terug hê in ons land nie. Daar is 'n ou gesegde wat sê dat indien jy nie deel van die oplossing is nie, is jy deel van die probleem. Julle het 'n besluit geneem om julle rug te draai op die probleme in die land en dit eerder soos kwevoëls van die kantlyn af te beskree. Ons wat hier bly probeer ons probleme uitsorteer en weet julle, is gelukkig om hier te bly. Dan het die weghardlopers ook nog die vermetelheid om te vra om stemreg te kry in ons land! Hoekom, julle is nie deel van ons oplossing nie? Ek sluit uit die aard van die saak nie mense in wat om geldige redes oorsee gaan werk (soos verplasings ens.) het of tydelik kontrakwerk verrig nie. Hulle is welkom en hulle kan enige tyd stemreg kry.
Terug na die raasgatte - wat hoofsaaklik in Australië voorkom. Die dag toe hulle besluit het om'n nuwe heenkome te gaan soek daar ver in die verte in Australië, was dit tog nie 'n tydelike besluit nie. Julle het dit almal gedoen teen 'n baie hoë opoffering wat finansieël sowel as sosiaal 'n groot impak op julle gehad het. Verstaan my reg, julle het die reg om die besluit teneem en ek dink dit vat nogaal guts om dit te doen, maar die feit bly staan dat julle julle verblyf nou hier verbeur het. Julle is nou deel van julle nuwe land en behoort al julle energie in daardie land in te gooi. Julle dra klaar tot die land se ekonomie by en julle kinders gaan daar skool en word in daardie land se stelsels geskool en opgelei. Sekerlik behoort julle dan stemreg te soek van daardie nuwe land om daar 'n inspraak te hê oor die toekoms en hoe julle dit polities en ekonomies vir julle kinders wil laat voortgaan? Dit is tog waar julle nuwe spore loop en nie terug in Suid Afrika nie?
Net so moet julle dan ook julle gewig agter julle nuwe sporthelde ingooi. Julle kinders - indien hulle kan - sal eendag daardie nuwe land op die sportveld verteenwoordig. Ek glo dat daar altyd 'n sagte plekkie vir die land van heenkome sal wees, maar dit behoort steeds nie die ondersteuning van julle nuwe nasionale span weg te vat nie. Julle moet dus nie meer trots te wees as SA se krieketspan die Aussies op die krieketveld klop nie, maar hande klap en hulle geluk wens terwyl julle ook aan die debatte deelneem om die regte spelers vir julle nuwe land te kies. Dan het julle die spreekwoordelike emigrasie voltooi.
Ek hoor ook daagliks van mense wat ongelukkig is en dat hulle nuwe lande se mense hulle nie wil aanvaar nie. Is dit nie maar baie oor die bovermelde wat dit veroorsaak nie? Is dit nie omdat julle die land as goed genoeg beskou om in te bly, maar nie goed genoeg om ten volle te ondersteun nie? Daardie mense het dieselfde gevoel wat ek in mense het wat al 30 jaar plus in SA woon, maar steeds verkies om hulle Britse burgerskap te hou. Hulle, het geen reg om te stem in die land nie en ek was so bly toe die wet hier deurgevoer is dat jy 'n SA burger moet wees om te kan stem. Permanente inwoners tel net nie. Na dertig jaar, moet jy sekerlik al voel dat hierdie jou land is en gaan wees tot jou dood toe.
So asseblief, julle wat besluit het om oorsee te wyk, gaan skree daar in julle koerante op julle eie sportlui en politici en los ons uit om op ons eie mense te skree.
Ek lees juis vanoggend oor 'n ex-Suid Afrikaner wat in die briewe kolom van 'n koerant vertel dat hy so trots op ons krieketspan is vir die reeksoorwinning oor Australië. Hy vertel dan voorts dat hy al iets soos sewe jaar in Australië is en dat hy dit nou gaan invryf dat "ons" die reeks gewen het. Verloor ek die spreekwoordelike plot hier of wat? My nugtere denke sê vir my dat indien iemand sewe jaar al in 'n ander land woon, hy eintlik deel van die nuwe land behoort te wees en nie van sy ou land nie.
Om te emigreer is 'n baie groot gewigtige besluit. Ek besef oor terdee dat daar baie mense is wat oorsee gegaan het oor die verkeerde redes en siels ongelukkig is in hulle nuwe aangenome lande. Ek weet dat baie van hulle elke dag die besluit om te gaan graag wou omdraai en so graag sou wou terugkom, maar net nie die finansieële vermoë het nie. Daar is egter baie mense wat oorsee gegaan het en baie gelukkig is in hulle nuwe omgewing. Hulle het aangepas en is baie gelukkig in hulle werk en tussen hulle "nuwe" mense. Gewoonlik is dit die mense wat welgesteld hier weggegaan het en genoeg geld gehad het om vir hulle in 'n nuwe lewe in te koop. Geld diskrimineer nie.
Albei die groepe mense het egter vir hulle 'n bed opgemaak en moet daarop gaan slaap. Hulle het die belsuit geneem om hulle rug op Suid Afrika te draai en eerder elders 'n heenkome te gaan soek. Ek lees hier gedurig die snert dat hulle sal terugkom sodra omstandighede hier verander. Jy weet, ek wil julle nie terug hê in ons land nie. Daar is 'n ou gesegde wat sê dat indien jy nie deel van die oplossing is nie, is jy deel van die probleem. Julle het 'n besluit geneem om julle rug te draai op die probleme in die land en dit eerder soos kwevoëls van die kantlyn af te beskree. Ons wat hier bly probeer ons probleme uitsorteer en weet julle, is gelukkig om hier te bly. Dan het die weghardlopers ook nog die vermetelheid om te vra om stemreg te kry in ons land! Hoekom, julle is nie deel van ons oplossing nie? Ek sluit uit die aard van die saak nie mense in wat om geldige redes oorsee gaan werk (soos verplasings ens.) het of tydelik kontrakwerk verrig nie. Hulle is welkom en hulle kan enige tyd stemreg kry.
Terug na die raasgatte - wat hoofsaaklik in Australië voorkom. Die dag toe hulle besluit het om'n nuwe heenkome te gaan soek daar ver in die verte in Australië, was dit tog nie 'n tydelike besluit nie. Julle het dit almal gedoen teen 'n baie hoë opoffering wat finansieël sowel as sosiaal 'n groot impak op julle gehad het. Verstaan my reg, julle het die reg om die besluit teneem en ek dink dit vat nogaal guts om dit te doen, maar die feit bly staan dat julle julle verblyf nou hier verbeur het. Julle is nou deel van julle nuwe land en behoort al julle energie in daardie land in te gooi. Julle dra klaar tot die land se ekonomie by en julle kinders gaan daar skool en word in daardie land se stelsels geskool en opgelei. Sekerlik behoort julle dan stemreg te soek van daardie nuwe land om daar 'n inspraak te hê oor die toekoms en hoe julle dit polities en ekonomies vir julle kinders wil laat voortgaan? Dit is tog waar julle nuwe spore loop en nie terug in Suid Afrika nie?
Net so moet julle dan ook julle gewig agter julle nuwe sporthelde ingooi. Julle kinders - indien hulle kan - sal eendag daardie nuwe land op die sportveld verteenwoordig. Ek glo dat daar altyd 'n sagte plekkie vir die land van heenkome sal wees, maar dit behoort steeds nie die ondersteuning van julle nuwe nasionale span weg te vat nie. Julle moet dus nie meer trots te wees as SA se krieketspan die Aussies op die krieketveld klop nie, maar hande klap en hulle geluk wens terwyl julle ook aan die debatte deelneem om die regte spelers vir julle nuwe land te kies. Dan het julle die spreekwoordelike emigrasie voltooi.
Ek hoor ook daagliks van mense wat ongelukkig is en dat hulle nuwe lande se mense hulle nie wil aanvaar nie. Is dit nie maar baie oor die bovermelde wat dit veroorsaak nie? Is dit nie omdat julle die land as goed genoeg beskou om in te bly, maar nie goed genoeg om ten volle te ondersteun nie? Daardie mense het dieselfde gevoel wat ek in mense het wat al 30 jaar plus in SA woon, maar steeds verkies om hulle Britse burgerskap te hou. Hulle, het geen reg om te stem in die land nie en ek was so bly toe die wet hier deurgevoer is dat jy 'n SA burger moet wees om te kan stem. Permanente inwoners tel net nie. Na dertig jaar, moet jy sekerlik al voel dat hierdie jou land is en gaan wees tot jou dood toe.
So asseblief, julle wat besluit het om oorsee te wyk, gaan skree daar in julle koerante op julle eie sportlui en politici en los ons uit om op ons eie mense te skree.